14- از هدفون استفاده کنید
فیش هدفون روی درایو سی‌دی فقط برای پخش آنالوگ قابل استفاده است و آهنگ‌های دیجیتالی که ویندوز WMP  پخش می‌کند، از طریق این فیش شنیده نمی‌شوند. اما اگر بخواهید همین آهنگ‌های دیجیتال را از طریق هدفون بشنوید، کافی است به mediaPlayer بگویید آهنگ‌ها را به صورت آنالوگ پخش کند. برای این منظور، از منوی Tools، گزینه Options را انتخاب کنید و به صفحه Devices بروید. درایو سی‌دی خود را انتخاب کرده و از صفحه Audio  گزینه Playback to Audio را علامت بزنید.

15- روشن کنید
امروزه بیشتر کیبوردها دکمه پخش، مکث، صدا و ... دارند. اگر شما چنین صفحه کلیدی ندارید، باز هم می‌توانید از طریق صفحه کلید، media Player را کنترل کنید. F10 صدا را زیاد، F9 صدا را کم، و F8 صدا را قطع می‌کند.
CTRL+P شروع به پخش  یا مکث می‌کند، و CTRL+S پخش را قطع می‌کند. با CTRL+F به تراک بعدی بروید و باCTRL+B به تراک قبلی. کلیدهای میان‌بر متعدد دیگری هم وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را از منوی Help پیدا کنید.

16- فشرده کردن فایل‌ها
اگر به خاطر کیفیت بهتر، فایل‌های ریپ شده را با فرمت WMA آزاد (فشرده نشده) ذخیره می‌کنید، می‌توانید هنگام انتقال آن‌ها به پخش‌کننده قابل حمل، کاری کنید که فایل‌ها کوچک‌تر شوند. برای این منظور، از منوی Tools گزینهOptions را انتخاب کرده و به صفحه Devices بروید. در این حالت، دکمه Advanced را کلیک کنید و گزینه Allow audio files to convert را علامت بزنید. با این کار، media Player هنگام انتقال فایل‌ها به دستگاه قابل حمل، فایل‌ها را فشرده می‌کند.

17- فضای دیسک
حاصل فشرده کردن فایل‌ها به صورت نامحسوس این است که وقتی دستگاه قابل حمل خود را به سیستم وصل می‌کنید، لازم نیست خیلی صبرکنید تا فایل‌ها تبدیل شوند. اگر قصد دارید تعداد زیادی فایل را تبدیل کنید، ببینیدmedia Player فضای کافی برای این کار را داشته باشد. برای این منظور، از منوی Tools گزینه Options را انتخاب کنید. به صفحه Devices بروید، دکمه Advanced را کلیک کنید، و سعی کنید Amount of disk space را اضافه کنید.

18- آهنگ‌ها را انتخاب کنید
حتی اگر یک Player چهل گیگا بایتی داشته باشید، باز هم بعید است بتوانید تمام آهنگ‌ها، فیلم‌ها و عکس‌‌های خود را داخل آن جای دهید. اگر گزینه سنکرون خودکار را فعال کرده باشید، WMP موسیقی را نسبت به عکس و عکس را نسبت به فیلم اولویت می‌دهد. بدون وصل کردن دستگاه به سیستم هم می‌توانید آهنگ‌هایی را تعیین کنید که دوست دارید به دستگاهتان منتقل شوند. کافی است هر آهنگی را که دوست دارید، به صفحه Sync بیندازید تا هر وقت دستگاه را وصل کردید، به‌طور خودکار از این صفحه به دستگاه منتقل شوند.

19- حذف برنامه
اگر فکر می‌کنید نسخه 9 را بیشتر از 10 دوست دارید، می‌توانید WMP 10 را از سیستم حذف کنید و به برنامه‌ای برگردید که قبلاً داشته‌اید. برای این منظور، از طریق Add/Remove Programs برنامه WMP را حذف کنید. البته لازم نیست نسخه قبلی را مجددا نصب کنید. اگر سرویس پک2 را نصب کرده باشید، باید ابتدا گزینه Show updates در بالای لیست را علامت بزنید. تنها عیب این کار این است که نمی‌توانید آهنگ‌های حفاظت شده را با نسخه‌های قبلی پخش کنید. چون WMP 10 از DRM متفاوتی استفاده می‌کند.

9- افزودن سریع
دکمه کوچکی که در کنار کرکره Now Playing List قرار دارد، انتخاب‌های فعلی را به فهرست NowPlaying اضافه می‌کند (و همین کار را برای Sync List و Burn List انجام می‌دهد). اگر کشیدن و انداختن برایتان سخت است (مثلاً در نوت‌بوک‌ها ‌سخت است)، می‌توانید از این راه اقدام کنید.

10- پلی‌لیست‌های مجزا
اگر فکر می‌کنید ساختن پلی‌لیست از طریق دیالوگ باکس راحت‌تر از کشیدن و انداختن است، با کلیک روی Now Playing List و سپس Edit using Playlist Editor (یا زدن دکمه‌های (Alt+L+U) دیالوگ Edit Playlist بلافاصله باز می‌شود.

11- تنظیم عکس
WMP 10 عکس‌ها را هم می‌تواند مرتب کند. اما تا وقتی دستگاه قابل حملی را به کامپیوتر خود وصل نکنید که عکس‌ها را به سیستم منتقل می‌کند، گزینه All Pictures در صفحه Library ظاهر نمی‌شود. علت این است که خود برنامه هیچ امکانی برای کارکردن روی عکس‌ها ندارد. یعنی نه می‌توانید نمایش اسلایدی درست کنید، نه نمایش بندانگشتی. داشتن کتابخانه عکس فقط به این درد می‌خورد که انتقال عکس‌ها به دستگاه قابل حمل آسان‌تر می‌شود. گزینه‌های All Video و All TV از این جهت در هر سیستمی هستند که تماشای ویدئو و برنامه‌های ضبط شده تلویزیونی در کامپیوتر امکان‌پذیر شود.

12- ستون‌های دلخواه
با کلیک راست روی فهرست تراک‌های یک آلبوم یا هنرمند در صفحه Library منویی از ستون‌ها را ظاهر می‌کند که قابل حذف و اضافه هستند. همچنین می‌توانید از کرکره Library Options گزینه ChooseColumns را انتخاب کنید که امکاناتی را برای تعیین زمان پخش شدن پلی‌لیست می‌دهد. بنابراین اگر بخواهید، می‌توانید فهرست خود را بر اساس آهنگ‌هایی مرتب کنید که در تعطیلات آخر هفته گوش می‌کنید.

13- دیواره آتش
اگر می‌بینید برنامه هنگام پخش موسیقی آنلاین هرچند وقت یک‌بار چند ثانیه مکث می‌کند، بد نیست ببینید برنامه دیواره آتش شما بسته‌های UDP را متوقف می‌کند یا نه. WMP برای Streaming محتوا، از این بسته‌ها استفاده می‌کند. اگر چنین باشد، برنامه مجبور است از پروتکل HTTP استفاده کند. اگر می‌خواهید بفهمید برنامه از چه پروتکلی استفاده می‌کند و آیا این پروتکل مشکلی ایجاد می‌کند یا نه، در همان حالی که آنلاین هستید، از منویView گزینه Statistics را انتخاب کنید و صفحه Advanced را ببینید.

6 - رادیو کجاست؟
رادیوی اینترنتی حالا به قسمت Media Guide رفته است. از صفحه Guide گزینه Radio را انتخاب کنید تا فهرستی از ایستگاه‌های رادیویی و لینکی را ببینید که صفحه Radio Tuner را باز می‌کند. این صفحه تمام ایستگاه‌های موجود در اینترنت را نشان می‌دهد.

اگر لینک RadioTuner را در ستون سمت راست پیدا نکردید، پایین بروید
 و روی لینکInternationWindowsMedia.com کلیک کنید و حالا دوباره صفحه Guide را باز کنید.
اگر دوست ندارید تنظیمات بین‌المللی خود را تغییر دهید،
می‌توانید از نشانی windowsmedia.com/radiotuner/MyRadio.asp مستقیماً به صفحه Radio Tuner بروید.
بعد از انتخاب ایستگاه مورد نظر، روی دکمه Play کلیک کنید.

7- آهنگ‌های جوانی
با استفاده از فهرست Year Released می‌توانید به آهنگ‌های زمان جوانی خود مراجعه کنید، یا فقط آهنگ‌های امسال را لیست کنید. گزینه By Year هم هنگام ساخت Auto Playlist خیلی به درد می‌خورد. اصلاً مجبور نیستید تاریخ تمام تراک‌هایی که ریپ کرده‌اید یا خریده‌اید را تایپ کنید (حتی اگر همه آن‌ها را بدانید). ویندوز WMP خودش این کار را انجام می‌دهد.

8- Play list آسان
تراک‌ها را به قسمت Now Playing بیندازید یا یک پلی‌لیست خودکار به صورت تصادفی درست کنید. بعد از این که آهنگ‌هایی را مرتب کردید که می‌خواهید نگه دارید، با کلیک روی دکمه Now Playing List گزینه Save Playlist As را انتخاب کنید. با استفاده از منوی فرعی New List در همان منو، می‌توانید بدون این که مجبور باشید به قسمت سمت راست پنجره بروید (که کارها را کند می‌کند)، به ساخت پلی‌لیست بپردازید.

رازهای مدیا پلیر 10 (شماره 1038)

Windows Media Player یکی از برنامه‌های پخش‌کننده صوت و تصویر است که به صورت آماده همراه با سیستم عامل ویندوز در کامپیوتر نصب می‌شود.

گرچه این برنامه در تمام ویندوزها وجود دارد، ولی شاید کمتر کاربری به صورت کامل با آن آشنا باشد. کاربران معمولاً برای شنیدن یا دیدن <سرسری> فایل‌های صوتی- تصویری از این برنامه استفاده می‌کنند و اگر بخواهند به طور جدی یا حرفه‌ای با یک فایل چندرسانه‌ای کارکنند، به سراغ نرم‌افزارهای دیگری چون WinAmp ،JetAudio ،RealPlayer و غیره می‌روند. البته شاید هم حق با این کاربران باشد.

 چرا که WMP تا قبل از نسخه 10، برنامه زیاد خوش‌دست و پرامکاناتی نبود. ولی با عرضه نسخه 10 این برنامه، قضیه فرق کرده است. حالا برنامه خیلی زیبا‌تر شده و امکانات زیادی دارد. ولی برای کسانی که به نسخه 9 عادت کرده‌اند، با این نسخه جدید شاید کمی سردرگم شوند. جای منوها وابزارها عوض شده و عموماً به منوی View رفته‌اند. حتیColor Chooser هنوز هم وجود دارد و حالا می‌توانید طیف رنگ و میزان پربودن صفحه را خودتان انتخاب کنید. به جای انباشته کردن آن همه آیکون کوچک در صفحه Library، حالا یک دکمه MoreInfo گذاشته شده که اطلاعات آلبوم و هنرمند را روشن یا خاموش می‌کند.

 دیگر مجبور نیستید یک Codec اضافی MP3 روی سیستم نصب کنید یا با یک برنامه دیگر آهنگ‌های خود را Pi کنید. مایکروسافت هنوز هم بر فرمت WMA خود اصرار می‌ورزد. ولی یک MP3 Codec هم به نام Fraenhofer در برنامه گذاشته که می‌تواند با هر Bit Rate به ریپ کردن آهنگها بپردازد.

ا- منوها
اگر بخواهید در ویندوز WMP، تغییری ایجاد کنید، اول باید منوی مربوطه را بیابید. با استفاده از دکمه کرکره‌ای کنار دکمه‌های کوچک - بزرگ کردن پنجره، می‌توانید منوی درختی برنامه را بازکنید. راه دیگر این است که روی خط عنوان پنجره کلیکِ راست کنید. اگر دوست داشته باشید، می‌توانید منوهای استاندارد پنجره را فعال کنید و امکانات بیشتری را ببینید. برای این منظور، از منوی View، گزینه Menu Bar Options را انتخاب کنید. در این حالت، اگر گزینهShow Menu Bar را انتخاب کنید، منوها فعال می‌شوند و اگر گزینه Autohide Menu Bar را انتخاب کنید، با بردن ماوس به قسمت منوها، آن قسمت ظاهر و سپس پنهان می‌شود.

2- تغییر به MP3
برای کنار گذاشتن فایل‌های WMA، از منوی Tools گزینه Options را انتخاب کرده و سپس به صفحه Rip Music  بروید. در این حالت، از قسمت Format گزینه mp3 را انتخاب کنید. کیفیت صوت به‌طور پیش‌فرض روی 128 کیلوبیت برثانیه تنظیم شده‌است، ولی اگر بخواهید، می‌توانید با حرکت دادن دکمه لغزان مربوطه، کیفیت را بهتر کنید. در همین صفحه، با کلیک روی دکمه File Name مشخص کنید که کدام اطلاعات (شماره تراک، اسم آهنگ و ...) در اسم فایل‌ها برایتان درج شود.

3- تغییر نام فایل‌ها
تنظیماتی که در منوی Tools، گزینه Options در صفحه Library وجود دارد، تعیین می‌کنند که برنامه چه تغییراتی را می‌تواند روی فایل‌های ریپ‌شده ایجاد‌کند. مثلاً اگر گزینه Retrieve additional Information را تیک بزنید، اطلاعات ناقص از طریق اینترنت کامل می‌شوند.

4- تغییر ترتیب فایل‌ها
اگر بخواهید آهنگ‌های خود را در فولدرهای مجزا بر اساس آلبوم یا نام هنرمند دسته‌بندی کنید، باید گزینهRearrange music را علا‌مت بزنید. در همین جا می‌توانید با انتخاب گزینه Rename music files، از برنامه بخواهید با درج اطلاعات جدید آهنگ‌ها، اسامی فایل‌ها را اصلاح کند. این کار مخصوصاً زمانی خوب است که فایل‌های خود را با ابزارهای مختلف و روش‌های متفاوت نام‌گذاری، ریپ کرده باشید و حالا بخواهید آن‌ها را یک‌دست کنید.

در جمله‌ی بالا هم به وضعیت گیومه دقت کنید و هم به وضعیت پرانتز. این توضیح تکراری‌ست که رعایت این شیوه هم علاوه بر زیبا کردن ظاهر متن، باعث می‌شود این علامت‌ها همواره و در هر حالتی از نمایش و پرینت، سر جای اصلی‌شان باشند و تکان نخورند.

تمام شد؟
به عنوان الفبای فنی، بله تمام شد. ممنون که با دقت خواندید و ممنون که از این پس رعایت می‌کنید و ممنون که به دیگران هم توصیه می‌کنید رعایت کنند. تکرار می‌کنم که این یادداشت هیچ ربطی به موضوع ویرایش و رسم‌الخط و درست‌نویسی ندارد، بلکه صرفا مربوط است به ابتدایی‌ترین قوانین تایپ کردن، خصوصا برای وبلاگ‌نویس‌ها. شخصا نمی‌توانم تصور کنم کسی برای نوشته‌اش اهمیت و جدیت قائل باشد، ولی به ظاهر و آداب نوشتن اهمیتی ندهد. من یکی نوشته‌هایی این‌چنین را همیشه از سر بی‌حوصلگی می‌خوانم، چون احساس می‌کنم این نوشته‌ها آن‌قدر برای مؤلف‌شان اهمیت نداشته که با ظاهری درست و خوشایند آن را تحویل من بدهد، من چرا باید آن را جدی بگیرم ؟

موارد کاربرد نیم‌فاصله چیست؟
«می» افعال مضارع، «ها» جمع، پسوند فعل‌ها، و کلمه‌هایی که از دو یا چند جزء تشکیل شده‌اند. به‌خصوص کسانی که در نوشتن از قاعده‌های گوناگون «جدانویسی» پیروی می‌کنند، بیش‌تر به این «نیم‌فاصله‌»ی نازنین نیاز دارند.

کامپیوتر من «نیم‌فاصله» ندارد، چه کنم؟
روی این لینک کلیک کنید و یک برنامه‌ی بسیار سبک را (به اسم تری‌لی‌آوت) دانلود کنید. این یک فایل zip است. آن را از حالت زیپ خارج کنید و روی آیکون برنامه کلیک کنید. بلافاصله به سمت راست نوار پایین Desktop شما یک علامت تازه اضافه می‌شود. بدون نیاز به وارد شدن به این برنامه، از این پس شما در هر محیطی از ویندوز که تایپ کنید (نت‌پد یا ورد یا هر محیط دیگر) امکان ایجاد «نیم‌فاصله» را نیز دارید؛ کافی‌ست به جای زدن کلید Space کلید Shift را بگیرد و هم‌زمان کلید Space را بزنید و از زندگی لذت ببرید. احتمالا تا چند روز کمی کند خواهید بود ولی اگر تحمل کنید، خیلی زود عادت خواهید کرد.

برنامه‌ی «تری‌لی‌آوت» فقط به همین درد می‌خورد؟
علاوه بر امکان ایجاد «نیم‌فاصله»، با این برنامه می‌توانید حتی کلیدهای کیبورد خود را به دلخواه خود تعریف کنید. کافی‌ست روی آیکون برنامه راست‌کلیک کنید و بعد از انتخاب گزینه‌ی «آرایش صفحه کلید» قولنج کیبوردتان را بگیرید. به این ترتیب که بعد از کلیک روی «آرایش صفحه کلید» تصویری از کیبورد شما ظاهر می‌شود. روی کلید هر کاراکتر که می‌خواهید جای آن را تغییر دهید، کلیک می‌کنید، در صفحه‌ی جدید که باز می‌شود تمام کاراکترها در دسته‌بندی‌های مختلف در اختیار شما قرار می‌گیرد. کاراکتر دلخواه‌تان را انتخاب می‌کنید، سپس روی گزینه‌ی «قبول» کلیک می‌کنید؛ به همین سادگی! اگر به سراغش رفتید، توصیه می‌کنم اعداد ردیف بالای کیبورد خود را یکی یکی با اعداد فارسی جایگزین کنید و هنگام تایپ از آن‌ها استفاده کنید تا اعداد میان نوشته‌های شما روی وب، در هر ویندوزی به شکل فارسی دیده شوند.

هر بار باید روی آیکون این برنامه کلیک کنم تا اجرا شود؟
اگر ویندوزتان XP است، در درایوی که ویندوز XP نصب شده (غالبا C) این مسیر را دنبال کنید:
Documents and Settings / All Users / Start Menu / Programs / Startup
حالا از روی آیکون آن برنامه با راست‌کلیک یک کپی بگیرید و در فولدر Startup پیست کنید، بعد هم ری‌استارت. از این پس نیازی به هربار اجرای برنامه نخواهید داشت.

الفبای نگارش در کامپیوتر و برای وب فقط همین نیم‌فاصله بود؟
نه! دو تا نکته‌ی بسیار مهم دیگر هم هست. نخست علامت‌های نگارشی مثل نقطه، ویرگول، نقطه‌ویرگول، علامت سؤال، علامت تعجب، سه‌نقطه و… شیوه‌ی تایپ این علائم بسیار ساده است. فاصله انداختن بین علامت‌هایی چون [. ، ؛ : ؟ !] با کلمه‌ی قبلی غلط است و فاصله نینداختن بین آن‌ها و کلمه‌ی بعدی‌شان هم به هم‌چنین. درست این است:

[کلمه] [علامت نقطه‌گذاری] [فاصله یا همان space] [کلمه‌ بعد]

پس متوجه باشید که قبل از یکی این علامت‌ها کلید Space را نزنید، و نیز متوجه باشید که بعد از علامت‌ها حتما کلید Space را بزنید. رعایت این شیوه، هم شکل ظاهری متن را زیباتر می‌کند و هم باعث می‌شود نقطه‌گذاری‌های متن شما در هر حالتی از دیده شدن در مونیتور و یا چاپ شدن روی کاغذ، به هیچ وجه از انتهای سطر پایین نیفتند. هنگام استفاده از سه‌نقطه […] هم بدون هیچ فاصله‌ای از کلمه‌ی قبل، سه‌ نقطه (دقیقا سه نقطه، نه کم‌تر و نه بیش‌تر) پشت سر هم تایپ کنید؛ این جوری…

نکته‌ی دوم یادت رفت!
دومی و در واقع آخری مربوط است به استفاده از علامت‌هایی مثل پرانتز، کروشه، آکولاد و گیومه (”«[{}]»” . برای این‌ها هم دقیقا یک فرمول بسیار ساده وجود دارد، دقت کنید: هر کدام از این علامت‌ها را که باز می‌کنید، قبلش باید Space را زده باشید تا با کلمه‌ی قبلی فاصله ایجاد شود، اما بعد از علامت به هیچ‌وجه کلید Space را نزنید و فاصله ایجاد نکنید. برای بستن علامت هم دقیقا برعکس عمل کنید؛ یعنی بدون هیچ فاصله‌ای از کلمه‌ی قبلی، علامت را ببندید، ولی بعد از آن کلید Space را بزنید و به نوشتن ادامه دهید. نمونه‌ی این شیوه را می‌توانید در جملاتی از سطرهای بالا که داخل پرانتز آمده‌اند، ببینید. به این مثال هم می‌توانید توجه کنید تا دقیقا دریابید ماجرا چیست: «برای نگارش در کامپیوتر و برای وب باید اصول آن را (به‌عنوان الفبا) رعایت کرد.»

یادآوری سه قانون ساده‌ی نوشتن در کامپیوتر و برای وب (شماره 1026)

منبع: سایت شاهوار

این یادداشت، هیچ ربطی به موضوع ویراستاری و شیوه‌ی نگارش و رسم‌الخط و… ندارد. مدت‌های طولانی از انتشار «غلط ـ نامه‌ها» می‌گذرد، ولی هنوز هستند خیلی‌ها که مقدماتی‌ترین الفبای فنی نگارش در کامپیوتر و برای وب را یا نمی‌دانند، یا می‌دانند و رعایت نمی‌کنند. هنوز هستند کسانی که از من می‌پرسند چگونه می‌توانند «نیم‌فاصله» ایجاد کنند یا اصلا «نیم‌فاصله» یعنی چه؟ نقطه‌گذاری درست یعنی چه؟ مگر پرانتز و گیومه گذاشتن هم شیوه‌ی خاصی دارد؟ این یادداشت، چکیده‌ی غلطنامه‌های پیشین است که طی آن بدون وارد شدن به موضوع رسم‌الخط و ویرایش، الفبای فنی نگارش در کامپیوتر و برای وب را به «ساده‌ترین» زبانی که بلدم، می‌نویسم.

پس دو نکته را یادآوری می‌کنم؛ نخست این که مخاطب این دستورالعمل کسانی‌اند که یا متوجه غلط‌های فنی نگارشی‌شان (در وب) نیستند، یا کسانی‌اند که متوجه‌اند، ولی هنوز دقیقا نمی‌دانند چه باید بکنند. و دوم این که این نکات دقیقا «الفبا»ست. اگر نوشتن روی کاغذ نیازمند دانستن الفبای نگارش است، برای نوشتن در کامپیوتر و برای وب (یا وبلاگ) باید چند نکته‌ی فنی زیر را هم بر آن الفبای نخستین اضافه کنید؛ در غیر این صورت، آدم یا وبلاگ‌نویس بی‌سوادی محسوب می‌شوید (با عرض معذرت از دوستان بزرگوار و فرهیخته‌ای که هنوز در این مورد تنبلی می‌کنند). عکسی هم که می‌بینید، به تازگی از یک وبلاگ گرفته‌ام تا عمق فاجعه را بیش‌تر دریابید.

نیم‌فاصله چیست؟
برای ایجاد فاصله میان کلمات، ما از کلید Space استفاده می‌کنیم که به آن اصطلاحا می‌گوییم «فاصله». اما یک نوع فاصله هم برای ما فارسی‌‌نویسان هست که به آن می‌گوییم «نیم‌فاصله» که با زدن هم‌زمان دو کلید Shift و Space ایجاد می‌شود. استفاده‌ی هم‌زمان از این دو کلید، بدون این که از نظر ظاهری میان دو کلمه فاصله ایجاد کند، باعث می‌شود این دو کلمه به هم نچسبند. در غالب ویندوزها «نیم‌فاصله» یا همان Shift + Space عمل نمی‌کند که به آن هم می‌رسیم.

دقیق‌تر بگو نیم‌فاصله چیست؟
معمولا «فاصله» را میان هر دو کلمه‌ی مستقل ایجاد می‌کنیم، مثل همین فاصله‌هایی که بین کلمات این سطر می‌بینید. اما برخی کلمه‌ها هستند که از چندپاره تشکیل شده‌اند، ولی در مجموع یک کلمه محسوب می‌شوند، مثل «می‌شود»، «رفته‌اند»، «دست‌ها»، «همه‌ی» یا همین کلمه‌ی «نیم‌فاصله». اگر دقت کنید، می‌بینید که مثلا کلمه‌ی «می‌شود» از دو بخش «می» و «شود» تشکیل شده، ولی برای ایجاد فاصله میان آن‌ها از Space استفاده نشده. به عبارت ساده‌تر این دو بخش هم جدا هستند و هم کنار هم نشسته‌اند چون از Shift + Space برای ایجاد فاصله میان آن‌ها استفاده شده.

چه فایده‌ای دارد؟
وقتی میان اجزای یک کلمه، به جای Space از Shift + Space استفاده کنیم، هم ظاهر متن‌مان زیباتر می‌شود و از شلختگی پرهیز کرده‌ایم، و هم اتفاق بزرگی برای ماشین زبان‌نفهمی به نام کامپیوتر می‌افتد که تقریبا از آن غافل‌ایم. کامپیوتر هر کلمه‌ای را که با Space از دیگری جدا شده باشد، یک واحد مجزا حساب می‌کند، ولی اگر در میان این کلمه از «نیم‌فاصله» یا همان Shift + Space استفاده شده باشد، همه‌ی آن را یک واحد مجزا محسوب می‌کند. با دوبار کلیک کردن روی کلمات مختلف می‌توانید این وضعیت را آزمایش کنید. اگر مایل نیستید متن‌تان از نظر ظاهری زیبا و منظم به نظر برسد و این خاصیت کامپیوتر هم برای‌تان مهم نیست، دست‌ِ‌کم به این نکته توجه کنید که نمایش نوشته‌های شما در وب کیفیتی نسبی دارد. اگر خود را به مرور مقید کنید که «فاصله» و «نیم‌فاصله» را به‌جا استفاده کنید، خواهید دید که پایان سطرهای نوشته‌ی شما در وبلاگ یا سایت‌تان، این‌قدر آشفته نمی‌شود. همین الان نگاهی به سایت یک خبرگزاری بکنید یا یک وبلاگ دم‌دست؛ می‌بینید که «می» فعل‌های مضارع در انتهای سطرها جدا افتاده یا مثلا کلمه‌ای در پایان سطر آمده و «ها» جمع آن افتاده اول سطر پایین و… در حالی که اگر این فاصله‌ها به «نیم‌فاصله» تبدیل شوند، اجزای کلمه‌های واحد در هر شرایطی کنار هم می‌ایستند، بدون که به هم چسبیده باشند.

چگونه می توان یک نام خوب برای دامنه انتخاب کرد؟ خوب البته این یک موضوع ذهنی است ،اما برای یک انتخاب خوب باید این ده نکته را در نظر گرفت .
1- نام دامنه خوب به راحتی به ذهن سپرده می شود و به راحتی نیز تایپ می شود. بطورکلی یعنی یک نام کوتاه انتخاب کنید.
2- در صورت امکان هجی ها باید از هم جدا شوند.وقتی BetterWritingSkills را به عنوان یک نام دامنه انتخاب کردم ، عمدا هجی ها را در نظر نگرفتم . موافقم با اینکه اگر به شکل Better-Writing-Skills انتخاب کرده بودم خیلی راحت تر خوانده می شدند، ولی مشکل اینجاست که گفتن این نام به این شکل خیلی مشکل است. اگر کسی آدرس وب من را بپرسد و من جواب بدهم Better خط تیره Writing خط تیره Skills دات Com مطمئنا انتظار ندارم این آدرس را به خاطر بسپارد. اکثرنامهای دامنه خط تیره ندارند. بنابراین وقتی اسم دامنه تان را به کسی می گویید اکثرا آن را بدون خط تیره تایپ می کنند.
3- بهتر است شکل جمع کلمات را انتخاب کنید البته اگر مناسب با موضوع باشد. مثلا اگر قطارهای اسباب بازی می فروشید ، من toytrains.com را انتخاب می کنم بجای toytrain.com .
4- برنامه های جستجوی نام دامنه می توانند برای انتخاب نامهای مختلف به شما کمک کنند. یکی از این برنامه ها Mozzle Std 2.30 که می توانید آن را از آدرس زیر بصورت رایگان دریافت نمایید:
http://www.simtel.net/pub/pd/54228.html
وقتی برای انتخاب یک نام دامنه فکر می کنید برنامه هایی مثل این برنامه کمکهای بزرگی هستند برای انتخاب بهترآن.
5- اگر محصولات یا خدماتتان را برای مصرف کننده های یک کشور خاص بازار یابی می کنید ، حتما از دامنه های top-level آن کشور استفاده کنید.
مثلا اگر خرده فروشی محصولی درنیوزلند انجام می دهید از دامنه های .nz و درایران ازدامنه های .ir استفاده کنید. این به شناخت محلی بودن سایت شما خیلی کمک خواهد کرد. از طرف دیگر اگر محصولات یا سرویسهای خود را می خواهید جهانی بازاریابی کنید از دامنه های .com استفاده کنید.

6- از کلمه هایی که هجی مشکلی دارند استفاده نکنید. به عبارتی از کلمه هایی که بصورت متفاوت در بقیه کشورها هجی می شوند استفاده نکنید.برای مثال ColorChart.com ممکن است برای کسانی که در بعضی از نقاط دیگر آمریکا زندگی می کنند بصورت ColourChart.com باشد.
7- مطمئن شوید که اسم دامنه ای که انتخاب می کنید نام تجاری شرکتی نباشد یا اینکه مشکلات قانونی از این قبیل نداشته باشد.
8- اسامی که مارک هستند مانند (BarnesAndNoble.com) شاید بهتر از نامهای عمومی مانند Books.com باشند. سالیان زیاد همه بر این باور بودند که نامهای عمومی ارزش و اعتبار خیلی زیادی دارند .( مثلا در دهه 90 بعضی از نامهای عمومی به قیمتهای چند میلیون دلار خرید و فروش میشد).
جدیدا ، تحلیلگران این رشته استدلال می کنند که انتخاب دامنه ای که نام تجاری شما را بیشتر نمایان کند خیلی مهم است. مثلا اگر شما سرمایه گذاری زمانی و پولی برای جا انداختن نام (مارک) خود (مثلاToyota ) کرده اید بهتر است نام Toyota.com را برای وب سایتتان انتخاب کنید بجای یک نام عمومی از قبیل GreatCars.com .

9- از انتخاب نامهای خیلی مشابه با نامهای موجود اجتناب کنید.نه فقط به دلیل مورد 7 ، چرا که می خواهید نام تجاری خود را بیشتر از رقبایتان جا بیاندازید.
10- به خاطر داشته باشید که شما مالک نام دامنه خود نیستید. شما فقط برای مدت زمان محدودی این نام را اجاره می کنید . مواظب باشید نام دامنه تان منقضی نشود یا اینکه ممکن است رقبای شما آن را از چنگ شما در بیاورند.
نام دامنه : Domain name
ثبت نام : Domain Registeration