منبع: مجله علم و الکترونیک کامپیوتر

مترجم: وهاب حاجی باقری

مشکل: قبل از اینکه نرم‌افزاری را دانلود کنید و یا اطلاعات خودتان را به سایت وبی بدهید می‌خواهید بدانید که این سایت قابل اعتماد هست یا نه. ممکن است شک کنید که احتمالا قربانی phisherها شده‌اید.

باید توجه داشت که شناسایی صاحب یک سایت وب بسیار سخت بوده و وقت زیادی را صرف می‌کند.

راه حل:

با استفاده از Extension انگلیسی زبان Callingid که در آدرس زیر قابل دانلود می‌باشد کار شما بسیار کم می‌شود:

www.pcwelt.de/downloads/browser-netz/browser-tools/59749/index.html

برخلاف Extensionهای دیگر نصب این Extension در پنجره مرورگر نبوده بلکه مانند نرم‌افزارهای کاربردی توسط نرم‌افزار Setup نصب خواهد شد. سپس چه در IE و چه در FireFox در دسترس قرار خواهد داشت. Callingid به عنوان یک نوار ابزار در قسمت راست در کنار نوار منوی متعلق به مرورگر قرار گرفته و در قالبی کوچک صاحب صفحات وب مراجعه شده به آنها را نشان می‌دهد. اگر نشانگر موش را روی این قسمت نگه‌دارید ، اطلاعات کاملی به همراه آدرس پستی از صاحب سایت مراجعه شده به آن به شما داده خواهد شد. علاوه بر این عمل تحلیل میزان ریسک موجود در دیدن و مراجعه به سایت مورد نظر را بررسی می‌کند.

برای این کار نرم‌افزار از نکات زیادی استفاده می‌کند. برای مثال: کشوری که سرور در آن وجود دارد، قسمت‌های تشکیل شده اسم URL، لیست مخصوص به اسامی جاسوسان معروف و پیغامهای کاربر اگر مشکلی وجود نداشته باشد، رنگ سبز و لغت Verified برای بعضی از صفحات نیز رنگ زرد ظاهر می‌شود که اعلام می‌کند این صفحه از نظر خود نرم‌افزار ثبات کافی ندارد اما مشکلی نیز هنوز پیدا نشده است. لغت Low Risk نیز در این حالت ظاهر خواهد شد.

برای بعضی از صفحات دیگر رنگ قرمز و لغت High Risk ظاهر می‌شود که اعلام می‌کند بهتر است به این سایت مراجعه نکنید چرا که ریسک بالایی دارد.

پس از یک بار کلیک کردن بر روی لغات ظاهر شده گزارش مفصلی از اطلاعات بدست آورده شده از این سایت به شما نشان داده خواهد شد. لیست کشورهایی که از طرف Callingid به عنوان ناامن شناخته شده‌اند را می‌توان تغییر داد. برای اینکار گزینه‌های زیر را انتخاب کنید:

Callingid-> Menu->Options->Advanced Options->Suspected Countries->Settings

توجه داشته باشید که کشورهای نام برده شده در این لیست به کلی قطع نمی‌شوند بلکه Callingid سرورهای وب کشورها را نیز چک می‌کند و آن دسته را که در کشور نام برده به عنوان مطمئن می‌شناسد، آزاد می‌گذارد.